Gestacijski, odnosno, trudnički dijabetes ispoljava se kao smanjena tolerancija na glukozu, koja se prvi put zapaža tokom trudnoće. Uglavnom nestaje nakon porođaja kada se hormoni vrate u normalan nivo, što je obično nakon 6 nedelja od porođaja. Kako ne bi došlo do pojave i razvoja gestacijskog dijabetesa, važno je obavljati redovne kontrole kod žena koje spadaju u rizične grupe, naročito u period 6. i 7. meseca trudnoće, objašnjava dr Goran Mihajlović iz Doma zdravlja u Novoj Varoši.

“Najbitnije je da se uradi rani skrining kod trudnica koje imaju visok rizik, kao i kod trudnica od dvadeset i četvrte do dvadeset i osme nedelje trudnoće, za otkrivanje blažih oblika poremećaja glikoregulacije.“
Postoji više način kako je moguće utvrditi potencijal za razvoj gestacijskog dijabetesa pre nego što njega dođe ili po javljanju prvih pokazatelja.
„Skrining test oralnog opterećenja glukozom se radi tako što se posle najmanje osmosatne dijete neuzimanja hrane, trudnici daje glikemija na prazan želudac, nakon čega se uzima 75g glukoze. Glikemija se meri posle sat i dva, ukoliko se primete odstupanja od preporučenih vrednosti. Nakon toga, može se ustanoviti gestacijski dijabetes kod trudnica,“ objašnjava dr Mihajlović.

Postoje i drugi načini za utvrđivanje naznaka za pojavu gestacijskog dijabetesa, a jedan od njih je i ultrazvuk koji trudnica obavlja na redovnim pregledima. 
„Drugi markeri za skrining koje doktori koriste su ultrazvuk, gde u drugom i trećem trimestru možemo da primetimo povećanu količinu plodove vode, u stručnom nazivu polihidramijum. U tom slučaju jedan od najboljih ultrazvučnih repera je zadebljanje posteljice i povećanje težine ploda.“
Kada se postavi dijagnoza gestacijskog dijabetesa, prvi pristup je promena režima i uspostavljanje balansirane ishrane. Ovo podrazumeva najmanje tri obroka dnevno sa užinama između. To je važno, jer nivo glikemije mora da se održava ravnomerno, sa minimalnim odstupanjima, jer veliki skokovi glikemije mogu da utiču više na fetus, dok padovi utiču i na majku i na dete.